• 24sep
    Categorie: Reisverslagen door 1 reactie

    Precies om 10 uur vloog ik weg uit Nederland. Wel een beetje een raar gevoel om zo lang weg te gaan.
    Maar al snel raakte ik aan de praat met een engelsman die naast mij zat. Hij woonde nu in zweden en ging voor de eerste keer naar Roemenie. De tijd vloog!
    Voor je het weet zit je 2 uur te kletsen met iemand die je daarvoor nog nooit hebt gezien.
    (sorry vor de foutjes die ik maak in de spelling. Ik zit in een internet cafe met 5 jongens die heel hard praten.)

    Bij de koffers raakte ik aan de praat met twee Nederlandse jongens die gingen werken op een scheepswerf. Ze hielpen mij met de koffers.
    De taxi chauffeur stond al te wachten en bracht mij naar het bus stadsion. De bus stond al klaar waardoor mijn koffers gelijk veilig de bus in konden. Van de taxi chauffeur kreeg ik en bloem! Achteraf hoorde ik, dat ik hem ok wel heel veel betaald had voor roemeense begrippen! Ik moest nog een uurtje wachten. Maar dat was geen straf want het was prachtig weer. De busreis ging snel! een beetje te snel! De chauffeur had blijkbar haast. Binnen 4,5 uur was ik in Babadag. Normaal doe je er 5 uur over.

    Misa en Tamara en hun zoontje Emilian stonden al te wachten. We hebben nog even wat gedronken en zijn toen gaan slapen! De reis zit er weer op en het voeld goed om weer in Babadag te zijn!

    Tweet

1 reactie

  • carla ad en kids zegt op

    Hoi Eline

    We zijn blij dat je veilig bent aangekomen, jammer dat je ziek bent geworden! Leon is ook een beetje ziekjes mischien toch die afscheidskus? ;-).
    Leon mist je wel (wij allemaal eigenlijk), we wensen je een leuke werkvakantie en volgen je verslag en … natuurlijk gaan we helpen met jullie verf!

    Heel veel groetjes,

    Leon, Michael, Ayla, Jason, Ad en Carla

Links

Stichting Livingstone
Website

ANBI logo



Onderdeel van:

LST Logo