Vanochtend ben ik bij veel gezinnen op bezoek geweest om hallo te zeggen. Het was fijn om iedereen te zien. Ook heb ik gelijk een stukje gereden in een auto! Ik heb nog nooit in zo’n oude auto gezeten! Laat staan gereden! De auto was van Arif die had hem gekocht voor zijn werk. Het rijden ging aardig alleen zag ik weinig omdat er in de voorruit een enorme barst zat!
Na de bezoekjes zijn we naar de kidsclub gegaan. Hier werd hard gewerkt om alles af te krijgen voor 5 october. Want dan is het schooltje weer open. Morgen ga ik er wat schilderen.
Ik werd gevraagd om vanavond naar een bruilofd te komen dus daar ga ik heen! Een jongen van 14 en een meisje van 12. Ben benieuwd!
Verder staan er leuke dingen op de planning!
Zaterdag: Met Cristi naar de voetbal ( hij speeld in een roemeens team)
Maandag: Naar Aise in Constanca. ( zij is hier pas heen verhuisd omdat ze is getrouwd)
Donderdag: Met Cristi mee naar school. Ik ga een kijkje nemen in zijn klas! Het scheid dat de zigeuners achterin moeten zitten van de roemenen.
Jullie gaan de verhalen horen! Het is hier trouwens heerlijk weer! 25 graden!

Groetjes!!

Precies om 10 uur vloog ik weg uit Nederland. Wel een beetje een raar gevoel om zo lang weg te gaan.
Maar al snel raakte ik aan de praat met een engelsman die naast mij zat. Hij woonde nu in zweden en ging voor de eerste keer naar Roemenie. De tijd vloog!
Voor je het weet zit je 2 uur te kletsen met iemand die je daarvoor nog nooit hebt gezien.
(sorry vor de foutjes die ik maak in de spelling. Ik zit in een internet cafe met 5 jongens die heel hard praten.)

Bij de koffers raakte ik aan de praat met twee Nederlandse jongens die gingen werken op een scheepswerf. Ze hielpen mij met de koffers.
De taxi chauffeur stond al te wachten en bracht mij naar het bus stadsion. De bus stond al klaar waardoor mijn koffers gelijk veilig de bus in konden. Van de taxi chauffeur kreeg ik en bloem! Achteraf hoorde ik, dat ik hem ok wel heel veel betaald had voor roemeense begrippen! Ik moest nog een uurtje wachten. Maar dat was geen straf want het was prachtig weer. De busreis ging snel! een beetje te snel! De chauffeur had blijkbar haast. Binnen 4,5 uur was ik in Babadag. Normaal doe je er 5 uur over.

Misa en Tamara en hun zoontje Emilian stonden al te wachten. We hebben nog even wat gedronken en zijn toen gaan slapen! De reis zit er weer op en het voeld goed om weer in Babadag te zijn!

Leuk om alle berichtjes te lezen!
Morgen ga ik dan echt weg! Heb er zin in, maar vind het ook wel spannend!
De eerste week dat ik er ben, heb ik geen internet maar ga proberen om wel een berichtje te plaatsen donderdag in het internet cafe. Zodat jullie weten dat ik er veilig ben.
De weken daarna heb ik gewoon internet:).
Dit komt omdat ik de eerste week ergens anders slaap dan de rest van de weken.

Ik kijk uit naar jullie berichtjes op de site of op de mail!

Groetjes,

Eline